بررسی برادران لیلا (۲۰۲۲)

اگر کسی بخواهد سکانس عروسی باشکوه فصل آخر فیلم برادران لیلا (۲۰۲۲) را قطع کند و بدون هیچ اطلاعات دیگری در مورد فیلم به جز اطلاعاتی که از پوستر آن در دسترس است، از او بخواهد روایتی حول این ماده کوتاه بسازد، به احتمال زیاد داستان وجود دارد. ممکن است تا حدودی به این صورت باشد: اعضای یک خانواده در حال مبارزه در تهران گرد هم می آیند تا منابع خود را جمع کنند، با تعریف و تمجید و جبران کمبودهای فردی یکدیگر، در تلاشی جمعی برای بیرون کشیدن خود از حاشیه فقر در داستانی از عشق خانوادگی، قلب، و شفقت هر چقدر هم که این طرح اشک آور و خوش بینانه به نظر برسد، همیشه این داستان در زندگی واقعی ثابت نمی شود. و سینمای ایران وقتی روی پرده نقره ای تکرار می شود، این واقعیت را در سطح بالایی حفظ می کند.

اگر هنوز به سعادتی که سینمای ایران است نرفته اید، برادران لیلا ساخته سعید روستایی (نامزد نخل طلای جشنواره کن ۲۰۲۲) پورتالی عالی برای معرفی شما با اخلاق رئالیستی یک صنعت سینمایی است که روستایی در این درام خانوادگی مهم درباره عشق، غرور و خیانت، از نویسندگان پیشگامی مانند عباس کیارستمی، جعفر پناهی، و غیره حمایت کرده است. خانواده جورابلو ناکارآمد این فیلم به نقش و اهمیتی که به سنت در جامعه ایرانی داده می‌شود و اینکه چگونه ثروت نسلی جایگاه جامعه را با توجه به قدرت دیکته می‌کند، می‌پردازد.

مردان خانواده ژورابلو جاه طلب نیستند و به آرزوهای ناچیز دست می یابند که به کار مولد مشخصی که ممکن است امکان تحرک طبقاتی یا حتی رزق و روزی قابل احترام را بدهد، تبدیل نمی شود. فرهاد پتانسیل فیزیکی خود را به‌عنوان عضلانی و تراشه‌دار به نمایش می‌گذارد، اما این به هیچ سود مالی برای خانواده تبدیل نمی‌شود. پرویز خانواده ای دارد که پنج فرزند دارد، اما شغلش به عنوان توالت نظافتی به سختی خرج خانواده اش را تامین می کند. منوچهر برای ثروتمند شدن بارها با طرح های سریع پولدار شدن قمار می کند که هرگز به دست نمی آید و علیرضا از شغل خود به عنوان کارگر کارخانه حقوقی دریافت نمی کند و بعداً با ورشکستگی کارخانه اخراج شد. از بین تمام مردان فیلم، نفرت انگیزترین پدرشان اسماعیل است که از سرمایه گذاری پس انداز شخصی خود در کسب و کار فرزندانش امتناع می ورزد و در عوض امیدوار است آن را به پسر عموی خود هدیه دهد، با این باور که انجام این کار او را طولانی خواهد کرد. احترام خانواده و عنوان “پدرسالار” را از دست داد.

لیلا تنها دختر خانواده جورابلو و تنها عضوی است که شغل ثابتی دارد. او سعی می‌کند چهار برادرش را متقاعد کند که اختلافاتشان را کنار بگذارند و برنامه‌ای برای راه‌اندازی یک کسب‌وکار خانوادگی با این امید که زندگی بهتری برای خود و خانواده‌شان فراهم کنند، تدوین کنند. در حالی که ناملایمات جزء اصلی هر اقدامی برای بالا رفتن از نردبان کلاس هستند، چیزی که او را بیش از همه عصبانی می کند این است که این ناملایمات بیشتر در نتیجه ناتوانی و ناپختگی والدین و برادرانش ایجاد می شود. هر تلاشی که او برای حساس کردن برادران یا والدینش انجام می‌دهد در نهایت منجر به سرزنش شدن او برای هر گونه بدشانسی می‌شود که برای خانواده اتفاق می‌افتد، علیرغم اینکه او تنها دلیلی است که آنها می‌توانند زندگی خود را تامین کنند. در حالی که پدر و مادرش وقت خود را صرف نشخوار کردن در مورد تاریخ های گذشته سختی و غرور اجدادی بدون ارائه هیچ گونه خرد و ثروت قابل توجهی برای فرزندان خود می کنند، لیلا برای برادرانش نقش مادر و مربی می شود زیرا او طرح تجاری برای نجات خانواده آنها را رهبری می کند. . آنچه در ادامه‌ی فیلم اتفاق می‌افتد این است که چگونه خواسته‌های شخصی بر هدف بزرگ‌تر غلبه می‌کنند، زیرا اعضای خانواده هر کدام را برای آنچه که فکر می‌کنند درست است روی می‌آورند، و در نهایت منجر به شکاف‌های بزرگ‌تر، هم از نظر احساسی و هم از لحاظ فضایی می‌شود.

گروه بازیگران اجراهای جذابی را با صحنه‌های قدرتمندی ارائه می‌کنند که در حد اشک‌آور هستند، اما زیاده‌روی نمی‌کنند، در نتیجه حس دردناکی را حفظ می‌کنند که اجازه نمی‌دهد تنش از طریق رهایی کاتارتیک از بین برود. ترانه علیدوستی در نقش لیلا حضوری مغناطیسی را فرمان می‌دهد زیرا می‌تواند ناامیدی خود را از وضعیت درمانده‌ای که در آن قرار دارد و عدم حمایتی که از او دریافت می‌کند به مخاطب منتقل کند، در حالی که سعید پورصمیمی تمام چرخ‌دنده‌های مناسب را چرخانده تا اطمینان حاصل کند که مخاطبان نیز همان خشم و عصبانیت را احساس می‌کنند. خصومتی که لیلا نسبت به اسماعیل احساس می کند. توسعه مداوم طرح و روابط شخصیت ها در حال تکامل، در حالی که زمان اجرا را کاملاً توجیه نمی کند، آن را به طور قابل توجهی قابل توجه تر می کند. با این حال، این فرمان روستایی بر شخصیت‌هایش است که واقعاً در سراسر آن می‌درخشد، زیرا آنها احساس واقعی می‌کنند و ریشه در انتقال سختی‌های مالی و ناکارآمدی‌های خانوادگی دارند، بدون اینکه اشیایی دو بعدی باشند که برای پیشبرد طرح ساخته شده‌اند. فیلمنامه همچنین دارای دیالوگ‌های شوخ‌آمیز درباره فقر، سرمایه‌داری، فساد و تعهدات خانوادگی است که روایت را غنی‌تر می‌کند.

برادران لیلا خلاصه ای کامل از وجود خفقان زن در ایران و همچنین احساس غرور کاذب بر عناوین اجدادی و ثروت نسل هاست و فیلمی عالی برای هرکسی است که به دنبال کاوش در سینما با جزئیات احساسات انسانی است.